Tranquío cal un lago

"Acultábase, e entón víanse as verdes viñas, as casas brancas dalgún pobo ou as enverxadas quintas dos señores da vila, hasta que volvía aparecer xa cerca, pro mui cerca de Ourense, onde maino, brando, deixando o aire bravío de arisco montañés, estendíase ancho, tranquío cal un lago, e a penas si leda protesta esalaba ó tropezar coas cepas do altivo, manífico, grandioso ponte romano que o cruza dun lado ó outro."

Heraclio Pérez Placer,("Ánxel") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.286)