O curuto onde noutro tempo

"El seguía, seguía camiñando; deixou atrás o curuto onde noutro tempo se erguía Castel-Ramiro, non sin recordar as súas medorentas lendas, persinouse ante a ermdia do San Benito que nel esiste, e a penas sí se foixou nas antígoas dependenzas do castelo, convertidas hoxe en quinta de recreo, na cal fan contraste cos seus negros murallós as feiticeiras risas que se ouvían de trouleadoras nenas e a presencia de dúas garridas mozas, cuia fermosura lle fixo volver a cabeza atrás dúas ou tres veces, e pronto ó deixar tras si as últemas csasas do pobo de Cabeza de Vaca, topouse soilo naquel val en miniatura, naquela veiga frolida onde a natureza campaba por si soila."

Heraclio Pérez Placer,("Ánxel") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.283-284)