"Aló lonxe, mui lonxe, as ben cortadas montanas de Penamoura, Melias e Ribas de Sil, azuadas, borrosas, sin detalles, con pobos máis ben que vistos adiviñados, cercando entre as súas concas o Miño, que angosto e estreito, somellaba anguía de promo, con espumaraxos de prata de vez en cando e que viña acercándose, acercándose; xa se distinguían os seus areales, as súas quebradas vertientes, as súas axordantes aceas."
Heraclio Pérez Placer,("Ánxel") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.286)
No hay comentarios:
Publicar un comentario