"Raquel medio atontada non soupo no promeiro momento darse conta do que lle pasaba, pro ponto o frío da noite a fixo volver en si, e ó verse medio desnuda, arroxada da casa dos seus pais, soila, abandonada, botou unha ollada ó ceo pidindo ausilio e dúas bágoas esvararon polas súas meixelas.
Despois medio abobada, sin darse conta do que faguía, comenzou a andar dun lado pra outro, e pronto ó saír da estreita rúa atopouse no escampado da Burga.
Sentíase morrer co frío, quíxose dirixir hacia o pilo das tripas pra se quentar no tafo, pro non poido dar un paso, fraqueáronlle as pernas e tivo que se sentar no chau."
Heraclio Pérez Placer,("A virxen do Carme da Burga") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.262-263)
No hay comentarios:
Publicar un comentario