"Nunca, nunca se olvidaría da entrada no seu pobo, no seu Ourensiño, curruncho dos seus amores, berce dos máis doces ensonos, ispirador das máis arroubadoras espranzas.
Despois ¡quen o diría! todo pasou, fuxiron os agasallos, non atopou os ansiados quereres e a prosa da vida veu asoballar tódalas máis rousadas ilusiós."
Heraclio Pérez Placer,("Ánxel") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.276)
No hay comentarios:
Publicar un comentario