"A miña tía viúva dona Arminda, nas terras outas de Grixoa do Bolo, tíñao de criado, entre trasno e bufón, e volvía por il cando lle chegaban as queixas, coasi sempre por mor das risallas a destempo.
-¿E que ha de facer o rapaz si lle vén?"
Eduardo Blanco-Amor, Os Biosbardos, ed. Galaxia, 1962, 12ª edición, "Bartomeu i os Biosbardos", páx.58
No hay comentarios:
Publicar un comentario