"Poucos días antes de voltar pra América, convidounos á romería dos Gozos. De comenzo andivo moi espetado, de eiquí pra aló, na compaña da dona, ollando con moita prosma pra todo, como si andiveran por un museo: os ofercidos, a puxa das andas, os moinantes, as pulpeiras... Non sacou o chapeu cando pasou a procesión. Como acenaba co bastón pra os santos que pasaban, un paisano díxolle que por que non o metía no... Ficou abraiado cando o xílgaro da sorte "del pajarito" sacou un papel que decía: "Sus mayores disgustos son por un hijo. Hará pronto un largo viaje"."
Eduardo Blanco-Amor, Os Biosbardos, ed. Galaxia, 1962, 12ª edición, "O salvamento", páx.76
No hay comentarios:
Publicar un comentario