"Cando me pillaba por alí sin ter que facer, levábame a paseiar pola carretera da Granxa. Eu consentía á forza, pra non disgostar á miña nai.Volvíame tolo a falar das grandezas de "aquil país", no que, polo visto, collía o noso unha cheia de veces; somentes o camposanto da capital, era meirande que toda Auria cos arredores, i había que o percorrer en automóbil."
Eduardo Blanco-Amor, Os Biosbardos, ed. Galaxia, 1962, 12ª edición, "O salvamento", páxs. 72-73
No hay comentarios:
Publicar un comentario