Botarme á rúa

"O que eu quería era sortir e botarme á rúa.Quería vela, pasarlle de cerco, aínda que non me ollase; vela camiñar, movérese, sentir o arrecendo que desbotaba de si.

  No intre da sesta escapei. O sol escachábase nas rúas, a cibdade estaba queda embaixo da soalleira,o calor non deixaba alentar. Non había ninguén, como si todos tivesen fuxido. Nas rúas estreitas saía das tascas cheiro a comida. Eu suaba a me esmorecer, pro seguía avante, dálle que dálle, i ás vegadas atopábame no mesmo logar sin me dare conta, trasleado.

  Fun por onde elas estiveran á mañá. As eirexas estaban fechadas, a praza do Trigo, baleira. Collín cara a ponte, baixe o rianzo, senteime no mesmo penedo (alí estaban as pelas dos figos); pouco foi o que puiden acougar. Seguín pola beira do río, anque ben me deprocataba que non andarían por alí."

Eduardo Blanco-Amor, Os Biosbardos, ed. Galaxia, 1962, 12ª edición, "O estreno", páx.84