"Por sorte, pasóu ao pouco tempo por alí un veciño do pobo e víu o canciño do Santo na baranda da ponte a ollar pra baixo, chuincando. Miróu el tamén e descobríu ao San Roque no regueiro, coase afogándose. Sacóuno a presa da augoa, enxugóuno e levóuno pra a casa. Aos pocuos días mandóuno reparar a Ourense. Hoxe volve estar no seu sitio, coas portas ben reforzadas pra que non padeza máis tolices de ninguén."
Silvio Santiago. Villardevós, Ed. Galaxia. Biblioteca Básica da Cultura Galega, nº 40; 1982. Páx. 33-34.
No hay comentarios:
Publicar un comentario