"Papá dicía que fora unha muller excepcional, chea de raza, capaz de facer fronte ela soa a un rexemento de cabalería, e tía Mercedes, que ata entón estivera tamén en silencio, acababa de entrar na tertulia para recordar que aquela muller botara de Beiro a un cura desvergonzado."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 201-202.
No hay comentarios:
Publicar un comentario