Furtivamente durante uns segundos

"Cada vez que a avoa Rafaela lle dicía a mamá que invitase a Indalecio a dar un paseo pola horta, que o levase a amosarlle o Carpazal, mamá facía un xesto de desgana ou de resignación, e seguía na súa tarefa de bordar, disposta a non moverse daquel sitio, escoitando os pasos de Leopoldo paseando pola horta, erguendo de cando en vez os ollos para velo furtivamente durante uns segundo..."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 213.