"Tía Mercedes comentou entón que atopaba a Carlos moi tranquilo: "Chico, mesmo parece que che meteran a alma en formol". Carlos respondeulle que non se fiase, que aínda quedaba moito verán por diante e que igual se decidía a construír un avión, que el non ía consentir de ningunha maneira que Beiro se convertese xamais nun lugar aburrido. Eu mirei para el."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 199.
No hay comentarios:
Publicar un comentario