""Ao día seguinte pola mañá, a túa nai viu pola mesma ventá como o meu pai marchaba da casa, coa maleta na man, cara ao auto que agardaba por el no campo do Cruceiro", díxome Carlos, mentres acariciaba a miña cara e tocaba as miñas pálpebras, como se non quixese ver as miñas lágrimas."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 216.
No hay comentarios:
Publicar un comentario