"Nada máis sentar, bebeu un vaso de zume de amoras e dirixiuse a Leopoldo para preguntarlle se despois do almorzo quería dar un paseo con el ata o estanque do Carpazal. (...)
Acordeime do verán de 1961, cando Carlos cumprira os vinte anos e viñera a Beiro a principios de xullo, para pasar o verán con nós, como sempre. Estaba vendo o día que chegou."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 195.
No hay comentarios:
Publicar un comentario