"Así ata o día en que Carlos aproveitou a alegría que se notaba na casa porque tía Mercedes e papá estaban encantados pola visita de don Pedro Barrantes, o cóengo maxistral, que subira desde a cidade para pasar un par de días na nosa casa. (...) Unha vez que xa estabamos montados na moto, Carlos díxome: "Periquita, prepárate para unha grande aventura". Despois pegou un acelerón, fixo unha serie de eses no medio e medio da estrada e saímos correndo en dirección á cidade. Eu notaba a calor do día nas pernas..."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 204.
No hay comentarios:
Publicar un comentario