Polo fume que sube do cigarro

"...pois a súa intención non era tomar aquela instalación militar, senón abrir o cerco que lles tendera a Garda Civil cando baixaban á cidade e foron sorprendidos nun monte da parroquia de Velle. (...) Despois de ler o papel unha vez máis, déixao sobre a camilla e acende un pito. Logo ponse de pé e camiña ata a fiestra, mira para a rúa e queda quieto naquela posición, cos ollos perdidos no aire e a fronte enrugada polo fume que sube do cigarro."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 143.