Imitando a un paxaro

"Despois dunhas frases explicativas por ambas partes, volveron falar os tres da próxima viaxe a Francia e mesmo riron cando o propio Antonio Salgado París, decidido a restaurar o clima de boa amizade que atopara ó sentarse cando chegou, dixo que pola mañá vira o xastre Varela imitando a un paxaro debaixo das palmeiras do Posío. Estaba agachado, cun pano branco posto na cabeza e coas mans colocadas en forma de buguina. A ela veulle á memoria o recordo da figura cómica do personaxe, con aquela cara de sapo que tanto medo lle inspiraba cando era nena e tiña que pasar por diante do taller de xastrería para subir á casa de Fernando Temes, na rúa de Santo Domingo."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 106.