"No artigo do mércores pasado falaba da morte das árbores e no do venres referíase a Mariana, pero sen dicir o seu nome, disimulando a identificación da casa natal da súa dona polo procedemento retórico, utilizado noutras ocasións, de situala nun lugar distinto, desta vez nunha vila próxima a Berlín, concretramente nunha casa de Plaue, transformada ademais aquela rapaza delgada e loira, nacida nunha fermosa mansión do Miño, nunha dama alemana de pelo escuro e ollos mouros, triste e lánguida, sentada no parladoiro dunha ventá fronte ó lago cun libro na man.(...)
Estaba sentada no parladoiro da ventá que daba ó río, co rostro borrado polo efecto da contraluz."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 146-147.
No hay comentarios:
Publicar un comentario