aquelas sesións de Shantiniketon

"A ver, Vilariño-dixo-, que é isto? - e mostroume o cartonciño & (1).

  E coa mesma..., empecei a balbucir. Menos mal que, despois de tatabexar con pavor a primeira frase, Robindra traducíullela. Deste xeito dábame tempo a ir pensando a continuación da historia. (...)

 Cando Conso vía que me remataba a inventiva, sacaba outro cartonciño no que sempre aparecía nalgunha palabra a letra sobre a que eu argallara o conto. Isto foi o que a min me fixo crer, despois da terceira actuación, que o profesor tiña algo de mago, porque encontraba decote un texto relacionado co que eu acababa de inventar. (...)

  Como verás despois desta páxina, primeiro escribo a historia, seguindo a miña acordanza, e a continuación reproduzo as traducións que me fixo Robindra dos versos que sacaba da bolsa. Aos poemas do profeor mantéñolles o título en bengalí, tal como el mo deu. (...) pero penso que con isto que lembro xa podes ter unha idea de como foron aquelas vinte e dúas sesións de Shantiniketon."

Xoán Babarro González, As máscaras do profesor Robindra. Ed. Galaxia, coleción árbore, nº 198. Vigo, 2015. páxs.14-16

(1): aquí, no orixinal, reprodúcese unha letra bengalí, como o noso teclado non dispón dela escribimos o signo &.