Robindra

"Pero cando Robindra soubo que eu non xogaba ningún papel importante e que tiña dous disfraces completos de Vilariño de Conso, exclamou emocionado:

  - Perfecto! Ti traballas comigo. Mentres actuemos coas máscaras, descansarán os monicreques. Desempeñaremos o papel de xemelgos. Os teus disfraces permítennos liberdade de movementos. Presentareino como unha novidade do festival. (...)

  Robindra dedicaba o tempo que non ocupaba co curso escolar e coa familia a aprender a ler a nenos da rúa de Bengala. A ler..., a contarlles historias..., a recitarlles textos... Pero facía todo isto a través da maxia dunha morea de marionetas con nome propio."

Xoán Babarro González, As máscaras do profesor Robindra. Ed. Galaxia, coleción árbore, nº 198. Vigo, 2015. páxs.9-10