“Os médicos que me
observaron (¿deberei da-los seus nomes todos?) descríbenme de cinco pés menos
polgada de talle, moreno de cute clara, ollos castaño claro, pelo e barba
negros, medio calva a parte superior da cabeza, e din que a miña fisionomía non
é nada repugnante, que a miña ollada é doce, xa tímida, xa feroz e altiva, e
forzadamente serena.
(...) Foi el quen
engadiu o que resta. Dixo que pulso sesenta e dous latexos por minuto e que o
meu temperamento é bilioso e nervioso, sen esaxeracións nin predominio notable
de aparatos e que mesmo o de tecidos é tan suave que a duras penas se recoñece,
el saberá o que quixo dicir con iso, pois engadiu que coincide con formas
regularmente desenvolvidas e unha saúde florecente e nunca desmentida.
Nada se advirte no meu aspecto que difira do
común dos homes, asevera don Vicente, e, segundo el afirma, no meu discurso
nótase consecuencia, precisión, bo xuízo e desconfianza; tanto como se advirten
penetración, tacto e talento naturais, superiores á miña condición. A miña
apostura é humilde, con hipocrisía marcada, engade, e coincide así comigo o bo
doutor, xa dixen que non habería esquencer nunca o seu nome.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario