“Para demostralo
examinou o meu estado visceral e someteume despois ás luces da cranioscopia.
Dixo, entón, que o óvalo de capacidade que vai dende a fronte ó occipicio,
marchando polas tempas, é de vinte e dúas polgadas; que o da cara é de vinte e
tres e nove liñas; que as apófises mastoides distan un arco de nove polgadas;
que do arco dentario á cima da fronte se miden seis polgadas; dixo ademais que
o ángulo facial abre oitenta e dous graos, por efecto do avultamento dos seos
frontais, que son pronunciados abondo e que por tal razón poden acadar un
desenvolvemento excesivo, pero sen que a iso concorra a masa encefálica e
induza un erro como xa teñen indicado os frenólogos. Engadiu que se advirte un
resalto moi considerable na porción escamosa do temporal.
Sábeas todas, e contempla e estuda todo á luz
de tódalas teorías, o bo doutor, segundo me avisou xa Manuel Rúa Figueroa, o
meu avogado.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario