“O trato era
sinxelo: aproveitando o meu vínculo de excepción cos funcionarios, organizaría
visitas de cidadáns desexosos de ver “o lobishome de Allariz”. Romasanta
comprometíase a interpretar ben o papel. Encadeado na súa cela, detrás duns
preventivos barrotes, escumaría pola boca, gruñiría e ameazaría os visitantes
cos ollos de tolo. (...)
O éxito foi enorme.
Os meus contactos exteriores espallaron a noticia das visitas. De súpeto, toda
A Coruña devecía por ver a Romasanta. Mesmo chegaban persoas, familias
enteiras, desde Betanzos, Carral, Abegondo, Arteixo...”
No hay comentarios:
Publicar un comentario