"Eu tiña o pelo engraxado e olleiras de durmir mal. Non cambiara de traxe nin de camisa, cheiraba a bubela. Un tipo así non inspira respecto nin na feira de marráns da Peroxa. (...)
Unha mirada de entendemento e asentiron. As hermanas concedéronnos unha hora. Eu pensaba nunha cafetería, en convidalas a Nescafé con algunha bolería empalagosa. Como moito, estaba disposto a transixir cun par de Fantas. Sen embargo, non soltaron a lingua ata que nos metemos nun bar da rúa Viriato a tomar un chanqueiro cunhas tapas de roxóns e de coiros de porco, renxentes e peludos. Era un pouco demasiado cedo, incluso para o taco das once."
Bieito Iglesias, "O que enganan as iguanas" en miss Ourense, ed. Galaxia, Vigo, 1994, páx.125-126
No hay comentarios:
Publicar un comentario