Alcatreaba a bravío

"Tiña a cara coma un santo cristo, e parecía verdadeiramente conmovida. A palidez, o tremor dos labios, os ollos chorosos, falaban ás claras da súa consternación. (...)

  -Un día topamos na escaleira cunha serpe noxenta. Dígame, ¿por qué habemos de aturar un colebrón no medio da capital? (...)

  -Se vai polo Club dígalle que me chame. É moi urxente. (...)

  Deixei as galerías tapándome o naríz.  Por diante da tendas de animais, en varios metros de corredor, alcatreaba a bravío."

Bieito Iglesias, "O que enganan as iguanas" en  miss Ourense, ed. Galaxia, Vigo, 1994, páx.139-141