"que me torcera a vida, que eu non podía saír e xuntarme cos outros rapaces, nin ir ás trastadas, nin xogar á pisca, nin ao marro, nin a quien-te-picó-la-berza-quien-te-picó-que-aparezca, nin a botarse sentados nunha lata pola Barrouca da Alameda abaixo, nin ir aos ríos pequenos, á Sila, ao Pozo do Inferno;
e si era tempo, ás arrasadeiras da froita polo Saltodocán, pola Rabaza, por Mariñamansa."
Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 145, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).
No hay comentarios:
Publicar un comentario