“Até os lobos” de David Botana.

Unha liorta e a visita a un bordel rematará coa fuxida do Manuel en compaña dunha prostituta que lle evoca a figura materna.

“-Eu era Manuela, sabes? A única meniña de catro irmáns. O raio de luz da miña pobre mai. Mais debeume cuspir un mal de ollo un diaño, que me saíron barba e picha, cerróuseme a cona tan lentamente que nin conta me dei. Quedei home pequeno, medio-home, e non volvín chorar xamais. -Iso non pode ser... Naces o que naces.” Botana, David. “Até os lobos” en V.V.A.A. Contos do sacaúntos. Romasanta o vagabundo. Dr.Alveiros, da Fundación Vicente Risco. 2019. Páx. 69.