"Lenda negra" (2017)

Dirección: Elisa Celda, Claudia Gracia, Mario Sanz e Óscar Vicentelli. España, 2017. Duración: 38m.

 Fotografía: Sara Gallego. Montaxe: Chiayu Lin. Son: Angie He. Xénero: curtametraxe documental. 

Á procura da lenda de Manuel Blanco Romasanta, o home lobo, da man de catro novos cineastas que repiten a súa ruta vital nun recorrido nocturno polos pobos e os bosques galegos. Miran no invisible, aí onde perdura o paso do tempo, na noite actual, buscando un fantasma pasado e perdido. Foi estreada no festival Play-Doc de Tui.

Pode verse AQUÍ.

Trailer.

Artigo na Regiónsobre a curta.

Xuízo a Romasanta. (2011)

Recreación dramática do xuízo celebrado contra Romasanta, grabada baixo a dirección de José Luis Quintana, e interpretada polos veciños de Allariz, sobre un texto de Antonio Roma e Mª Luz Carreiras, foi estreada o 31 de novembro de 2011 nas primeiras xornadas sobre Romasanta organizadas en Allariz pola Fundación Vicente Risco. Grabada pola Televisión de Galicia. Duración 60m.

Pódese ver completo neste enlace.

Leer máis.

 

Romasanta. La caza de la bestia. (2004)

Cartaz da película.

Dirixida por Paco Plaza en 2004. Baseada, supostamente, na novela de Alfredo Conde, aínda que as coincidencias son mínimas. Con Julian Sands e Elsa Pataky como protagonistas.

A historia está ambientada en 1851 nunha aldea galega no medio do bosque, onde viven Bárbara (Elsa Pataky) e a súa irmá Josefa. Non se atreven a saír da casa por mor dos asasinatos masivos que teñen lugar na zona, debido aos cales se expande a lenda da existencia dun home lobo.

Un día chega á zona un vendedor ambulante chamado Manuel Romasanta (Julian Sands), amante de Josefa, do que Bárbara está namorada en segredo. Romasanta acompaña a Josefa á cidade, pero esta nunca chega ao seu destino.

Cartaza da versión inglesa.

Romasanta é capturado como o temido home lobo. Alega na súa defensa que é vítima dunha maldición. A sociedade divídese: os aldeáns esixen que se castigue a Romasanta, mentres os burgueses, cun reputado antropólogo á fronte, xustifican os seus actos ao considerar que padece a licantropía en forma de enfermidade mental.

Filmouse entre o 28 de xullo e o 29 de setembro do 2003 entre Barcelona e Galicia.

Recibiu o Premio ao mellor director no Festival de Cine de Málaga e foi Candidata aos Premios Goya 2004 á mellor fotografía e mellores efectos especiais.

Cartaz italiano.

 Produtor: Julio Fernández. Guión de Elena Serra e Alberto Marini. Intérpretes: Julian Sands, Elsa Pataky, John Sharian, Gary Piquer, David Gant, Maru Valdivieso, Laura Mañá, Luna McGill, Carlos Reig, Reg Wilson, Ivana Baquero, Arantxa Peña e Tacho González. Música: Mikel Salas. Fotografía: Javier G. Salmones. Montaxe: David Gallar. Estrea: 2004. Duración: 98 m.

 

Fotogramas da película.

Aínda que a película carece de encanto e nada ten que ver nin coa historia de Manuel Blanco nin coa Galicia da época hai que recoñecerlle o mérito de ter internacionalizado ao noso protagonista e a súa metamorfose en home lobo, dando lugar a diversas creacións noutras linguas que xurdiron a partir de que os seus autores coñeceron a película, buscando achegarse ao mito de Romasanta aínda que ben lonxe da historia real.

Versión xaponesa.

El bosque del lobo. (1970)

Cartaz da película.

Película dirixida por Pedro Olea en 1970, baseada na novela “El bosque de Ancines” de Martínez-Barbeito. Recibiu o premio San Gregorio no Festival de cine de Valladolid, “Seminci”, en 1970.
 

Outro cartaz.

Duración: 87m. Guión de Pedro Olea e Juan Antonio Porto. Música: Antonio Pérez Olea. Fotografía: Aurelio G. Larraya. Reparto: José Luis López Vázquez, Amparo Soler Leal, Antonio Casas, Nuria Torray,Alfredo Mayo, John Steiner, María Arias, Modesto Blanch. 

Fotograma.

Sinopse: Benito Freire é un vendedor ambulante que vive miserablemente nun ambiente dominado pola ignorancia e a superstición. Dedícase a ir polos pobos galegos a vender e padece severos ataques de epilepsia. Pola comarca empeza a extenderse o rumor de que é un home lobo e de que está poseído por un espíritu demoníaco. E son, precisamente, as historias que de el se contan as que comenzan a facelo enloquecer. 

José Luis López Vázquez (Benito Freire)

A raíz da segunda edición da novela, de 1966, Juan Antonio Bardem interésase polos dereitos do libro coa intención de facer unha versión cinematográfica. Tres meses sen volver dar noticias e aparece o guionista Juan Antonio Porto e o director Pedro Olea dispostos a facerse con eles. Cando Martínez-Barbeito acaba de venderllos aparece novamente Bardem dicindo que xa ten todos os medios para producir a película, pero xa era demasiado tarde.

O filme foi rodado en Santa Baia de Berredo, Celanova, Verín, Becerreá, Tui e Astorga. Non foi do agrado do almirante Carrero Blanco, quen intentou prohibir a película despois de vela en sesión privada.

 

Sen lugar a dúbidas unha gran adaptación cinematográfica especialmente acertada no retrato da Galicia rural na que tiveron lugar as andanzas de Romasanta. Segue fielmente a historia narrada por Martínez-Barbeito.

“Oficio de lobos” de María Lado.

Unha comerciante de xoias detense en Allariz, onde as resonancias de Romasanta confundirá rostros e mesturará historias nunha noite de paixón e drogas.

“Quería berrar. Quería sacar o medo pero non lle pasaba pola gorxa. Outro bocado atravesoulle un ombreiro, decontado o peito dereito, as unllas das poutas enterráronselle no lombo. Onde estaba a luz? Onde estaba a luz?! A alborada apenas suxería as formas dentro do cuarto... A besta chamábaa polo seu nome. A cama encheuse de lobos. Notaba a súa pelaxe moverse cando respiraba. Rodeábana cos seus ollos ardentes. Tiña que zafarse e saltou. Puxo os pés descalzos sobre o terrazo frío e correu até a maletiña. Ouveaban. Ouveaban o seu nome cando ela disparou.” Lado, María. “Oficio de lobos” en V.V.A.A. Contos do sacaúntos. Romasanta o vagabundo. Dr.Alveiros, da Fundación Vicente Risco. 2019. Páx. 124.