En agosto de 1843
o alguacil de León, Vicente Fernández, búscao para embargarlle a tenda, xa que
debía 600 reais ao comercio “Alonso y Sardo” de Ponferrada. O día 21 dese mes o
alguacil sae na súa procura. Ao día seguinte, segundo a viúva de Vicente, este
atopou a Manuel en Pardavé. Pero ninguén puido confirmalo. A noite do 25
aparece o cadáver do alguacil a media legua de Pardavé, no monte de Almagariños
(entre o pobo do mesmo nome e Tremor de Abajo), faltándolle bastantes
pertenzas. Todo apuntaba a Romasanta e a súa importante débeda. Múltiples foron
as confusións arredor desa situación: ninguén podía testificar que vira a algún
dos dous, só a confesión dunha taberneira de Brañuelas que falaba dun galego
que levaba novas e caras prendas de vestir que podían ser as que lle faltaban
ao cadáver do alguacil; seica o mesmo día 22 Romasanta presentáralle ao alcalde
de Pardavé un recibo que demostraba que a débeda xa fora satisfeita.
Pese a falta de
probas, e ante a ausencia de outros posibles culpables e motivos, o 10 de
outubro de 1844 –case catorce meses despois- o Xulgado de Primeira Instancia de
Ponferrada condenaba a Blanco a dez anos de presidio. O 3 de decembro dese
mesmo ano a Audiencia de Valladolid confirmaba o auto. Pero ninguén sabía de
Manuel Blanco Romasanta desde había tempo, xa que estivera desaparecido durante
todo o proceso xudicial. Daquela xa se agochara na súa terra, novamente. No
xuízo de Allariz negara ter cometido tal crime. A súa chegada a Rebordechao
comentaralle a varias persoas que o motivo que o levaron ata alí foi agocharse
dunha falsa acusación de asasinato duna alguacil nas terras de León. Parece non
ter nada que ocultar, aínda que si ocultarse el da xustiza.
No hay comentarios:
Publicar un comentario