O número de españois que ían ao inferno

"O certo foi que aquel día, o mesmo ano que nacín eu, sete meses antes, comeran todos no Carpazal, que mamá estaba embarazada de min e a baixaran en cabalo, vestida de branco, con pamela e parasol, guiada polo criado Anselmo, e que despois de comer, tío Adolfo dixo que o día anterior estivera na cidade, visitando ao señor bispo, e que este lle dixera que lle mandaran unhas estatísticas de Madrid  e que, segundo se desprendía desas estatísticas, de despois da guerra diminuíra nun trinta e cinco por cen o número de españois que ían ao inferno."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011. Páx. 84.