Ao aire libre

"Logo recordamos os dous que aquela vez, cando regresamos do Carpazal pola noite, el non apareceu polo comedor nin polo salón..." páx. 42

"...e logo pasaba o día na solaina, cos cóbados apoiados na varanda de madeira e mirando cara ao Carpazal." páx. 44

"Para min, non obstante, aquel verán acabara sendo tan feo como calquera inverno na cidade, aínda que fixese sol e comésemos moitas veces no Carpazal, ao aire libre..." páx. 45

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011.