Detrás dos amieiros

"Pensei que fora ver a Basilisa, a filla do sancristán, unha nena loura, de ollos grandes, que andaba sempre cunha cabra que traía pacendo na carballeira de Turei. (...) Entón pregunteille: ¿E logo non me dixeches unha vez que era unha rapaza moi boa e que un día vos bañarades os dous xuntos na poza do río, detrás dos amieiros da casa do cura? Contestoume que fora certo, que se bañaran alí, e que despois andaran correndo e rindo pola fraga da Fontemoura, para secar, pero iso non quería dicir que lle gustase."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011. Páx. 57.