"Por certo que deste pequeno grupo de descontentos saíron sen dúbida os dous traballadores da Fundición que uns días despois decidiron tomar a xustiza pola man. Presentáronse no Cafe Royalty a eso das cinco da tarde, cando máis xente había nas peñas do fondo. Mentres consumían con calma un par de copas de coñac no mostrador, estiveron observando o escenario. Ó lado dunha das fiestras, medio escondidos entre plantas, estaban os escritores e os poetas, entre eles don Vicente Risco e don Ramón Otero Pedrayo, ós cales consideraban boa xente, segundo confesaron meses máis tarde no xuízo, pero acompañados de Eugenio Montes, de quen dixeron que era un señorito pintamonas, amigo dalgúns dos pistoleiros da Brigada Amanecer."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 103.
No hay comentarios:
Publicar un comentario