Aquela debilidade

"pero unha e outra vez, sobre todo polas noites, cando xa estaba metida na cama, a figura daquela rapaza fermosa que un día observara falando con el nos xardíns do Clube de Tenis transformábase nunha tortura, non só polas sensacións incontrolables que nela provocaba, senón pola rabia que lle producía descubrir dentro de si aquela debilidade. (...) Vía a aquela moza sentada á beira do Miño, nun campo entre choupos, cos pés descalzos, dicíndolle a el que un día serían felices naquel lugar, cando el rematase os seus estudios de doutoramento, incluídos os que pensaba facer en Alemaña con aquel profesor de Berlín con quen se viña carteando desde había tempo."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 94-95.