"Pola tarde foron ver O rapaz, de Charlot.
(...) A fotografía do actor que regalaban á porta do cine antes da proxección, tívoa el colgada nunha parede do seu cuarto en Santiago ata que abandonou a cidade e a levou consigo. Hai tres anos aínda estaba no tabique do fondo do salón da casa del, aí en fronte, do outro lado da rúa. Desapareceu un día pola noite, despois dunha viaxe a Sabucedo, e foi substituída por un óleo, quizáis traído da casa de alá."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 96-97.
No hay comentarios:
Publicar un comentario