A paso de boi

"A promesa rompeuna naquela mesma viaxe, ó regresaren a Santiago pola tarde. No momento en que os cabalos acusaban o cansanzo pesado da xornada e se demoraban baixo a calor tormentosa do día, subindo a paso de boi a longa costa do Milladoiro, contoulle el como no outono de había dous anos, estando unha mañá oíndo misa na capela familiar de Mariana, na Casa Grande do Miño, viu como un raio de sol que entraba por unha pequena fiestra lateral iluminaba o rostro dela con tanta intensidade que a través da fina pel da cara, delgada e pálida, podían adiviñarse as liñas dos ósos e as sombras que compuñan a imaxe escura e borrosa da caveira."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 59-60.