Xa pra sempre

"non vos fagades impuros, gardade preceptos e normas e non cometades abominación algunha porque aqueles que cometen abominación serán arrincados do medio do seu pobo, como o noso irmáu Constantino, que viña de deixarnos xa pra sempre.

  Despóis do funeral, flotando aínda no aire o derradeiro recendo de vélas e incensos, descobrirás a ledicia salvadora de Chedes sentada con Olga e con Loló na terraza do Moderno falando de que o domingo que ven cecáis van organizar unha merenda á veira do río."

Carlos Casares, Xoguetes pra un tempo prohibido, ed. Galaxia, 4ª edición, Vigo, 1976; páx. 67-68.