Dun alegre subido

"que a panda estaba dun alegre subido e que daba a sensación de que aquelo non era vrau nin cousa semellante: Loló e o Pepito Almidonado andaban soios todo o día, Olga estaba triste e non saía, o Pavesa suspendera as matemáticas, Pepe Paláu pasaba o tempo na moto dun lado pra outro, o pai de Chedes xa non iba tomar vasos, Federico Fumaces empeñábase en organizar campeonatos de axedrez na parroquia, os do Moderno non pensaban abrir a pista, o cine seguía malo como sempre..."

Carlos Casares, Xoguetes pra un tempo prohibido, ed. Galaxia, 4ª edición, Vigo, 1976; páx. 75.