"Pero pasaron moitos domingos sin que o prodixio se producira, pasaron tardes e máis tardes polo salón noble do casino, polas aceras, polas mesas de billar do café Moderno, polo local de Acción Católica... E sobre todo, corréu chuvia polos cristales da galería. Corréu tamén como un vento negro de castigo sobre o pobo a noticia da morte de Tino Román, alto e forte, cantor de bares e tabernas."
Carlos Casares, Xoguetes pra un tempo prohibido, ed. Galaxia, 4ª edición, Vigo, 1976; páx. 63.
No hay comentarios:
Publicar un comentario