Doce bateladas

"pero novamente regresas porque o muro do seu rostro evidencia unha seguridade impenetrable. Entón pensas que é millor gardar silencio, renunciar a seguir loitando, aceptar os feitos consumados, erguerte, decir adéus, saír á rúa e buscar debaixo dos aleiros dos tellados o amparo contra a chuvia que está caendo no momento en que do reló da catedral baixan doce bateladas e a xente que sae do cine corre a refuxiarse nos portales e nos coches, e ti camiñas cara a pensión da rúa encosta, subes as escaleiras..."