Pouco máis que pendello

“e quedáranse no pobo facendo o que podían (vivían nunha cachoupa, pouco máis que pendello, perto das Lagoas), il cobraba os billetes no "ríper"que ía á estación (a gorra de galóns)  e acarrexaba os caixóns das mostras dos viaxantes cataláns, nun carretillo do Hotel París”

              

   Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 58, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).