“que eu digo, e ben que me acorde, que aquelo
non era nascer, que nin se chegou a tempo pra lle botar a auga de socorro que
se mandou por ela á parroquia da Trinidade, que polo visto era onde a
abenzoaban mellor, que a auga de socorro hai que bendecila doutro xeito que a de...”
Eduardo Blanco Amor, Xente
ao lonxe , páx. 33, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).
No hay comentarios:
Publicar un comentario