“Eu dígovos que unha de vintecinco indo pra trinta, coas "mámallas" ben duriñas, recollida do van, coas coxas cheias pola parte de adentro... Ei vinllas á Adelaida do Conso, de noviña, cando aínda estaba a meio rematar, a nai que a botou, que llas vin, que estaba a lavar no río da
Sila. Víaselle todo, mi madre, cando se agachaba a tender a roupa.”
Eduardo Blanco Amor, Xente
ao lonxe , páx. 69, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).
No hay comentarios:
Publicar un comentario