"acaloñada de ciprianista, arrodeada daquiles escintilantes tesouros, nos poucos leceres do día e nos sonos da noite; agachados nos montes da Mezquita, pola Fraga do Sol en terras vianesas, nos cumios da Martiñá, nas vereas encostadas do Rodicio ou nos montes frente a Ribadavia, que aínda se tiña dito que os frades de San Francisco apañaran alí un bo toco de moedas de ouro coas que arranxaran a torre vella, e repartirán grau os tres anos da fame grande"
Eduardo Blanco Amor, Xente
ao lonxe , páx. 45, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).
No hay comentarios:
Publicar un comentario