"... E por entre medias destas paraxens, os moitos vales do termo: Val de Meniños, Val dos Vellos, Val da Madre, Val da Marta, Val de Martiño, Val de Condiño, Val das Goteiras, Val da Costa, Val do Ferro, Val de Fental, Val de Regueiro, Val do Campo, Val dos Maios, Val de Castiñeiras, Val da Igresia, os Sete Vales...
No atardecer craro, nidio, de febreiro, dende o cumio da serra, Manoliño contempra finalmente o pobo. Alí está, aos seus pes, envolto na mesma paisaxe, ben colocado, xirando á procura do último sol coma un reló de pedra con agullas de álbores, sinalando o fin do día na esfera verde dos centeos, que comenzan a ensombrecer."
Silvio Santiago. Villardevós, Ed. Galaxia. Biblioteca Básica da Cultura Galega, nº 40; 1982. Páx. 190-191.
No hay comentarios:
Publicar un comentario