"Un día andaba o Joaquín á procura de leiturgas pra os porcos nun lugar que lle din o Regato. En Vilardebós chaman leiturgas -e cecáis tamén nos demáis sitios-, a unhas prantas silvestres que se dan nas poulas e entre as herbas dos camiños. Teñen feitío de estrelas e hai que arrincalas a punta de coitelo. As leiturgas, o mesmo que as follas dos negrillos, misturadas con farelos son boas pra os cerdos."
Silvio Santiago. Villardevós, Ed. Galaxia. Biblioteca Básica da Cultura Galega, nº 40; 1982. Páx. 162.
No hay comentarios:
Publicar un comentario