"Pensei na súa vida de estudantes en Madrid, nas mozas coas que saían, e a imaxe dun Carlos frívolo, saltando de flor en flor, aquel home a quen eu descubrín como se fose outra persoa o día que lle presentei a Amparo, fíxome pensar en Beiro como un lugar alleo e afastado e sentinme triste."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 145-146.
No hay comentarios:
Publicar un comentario