"Tiña mellor memoria ca min. Non obstante, naqueles instantes, sentados os dous no interior do seu coche, á beira da estrada, estaba claro que Carlos xa non tiña intención de seguir falando das conversas entre el e o seu pai, pechados os dous na biblioteca da súa casa de Bóveda, tomando un whisky despois de cear."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011. Páx. 92.
No hay comentarios:
Publicar un comentario