No banco de pedra

"...e preguntoume se me acordaba do día aquel que estabamos no wigwan e escoitamos á miña nai e ao seu pai charlando fóra, sentados no banco de pedra da Carballeira da Fonte." p.91

  "Saín da caseta e fun sentar no banco de pedra da Carballeira, ao lado da fonte." p.93

  "Sentimos pasos no camiño que baixaba desde a horta da casa, a través do paseo dos buxos, ata o Carpazal. (...) Sentouse no medio dos dous, preguntounos se na casa sabían que estabamos no Carpazal." p.94

  "Carlos quería que empezásemos a xogar, pero a  min gustábame seguir un pouco máis aínda falando co criado Anselmo, sentados con el no banco de pedra, alí na Carballeira da Fonte." p.96

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011.